اشتراک گذاری پست

اهمیت و انواع نورپردازی در سینما

نورپردازی در سینما 

 

به جرات می توان گفت که نورپردازی در سینما   یکی از ضروری ترین عناصر مربوط به فیلم سازی و کارگردانی است، از این رو آشنایی با مفاهیم اولیه مربوط به آن کاملا ضروری محسوب می‌ شود.

اهمیت نورپردازی در سینما

نور خوب و با کیفیت نه تنها موجب می شود ظاهر فیلم ها حرفه ای و زیبا به نظر برسند، بلکه کمک شایانی به بهتر روایت شدن داستان فیلم نیز دارد. نورپردازی خوب و اصولی موجب می شود تا تاثیر پذیری از فیلم بسیار زیادتر شود. مدیر فیلمبرداری نورپردازی اصولی و درست را انجام می دهد اما باید کاملا منطبق بر نظر و خواست کارگردان باشد.

در سینما، مبحث نورپردازی فراتر از آن چیزی است که از واژه نورپردازی استنباط می شود. در یک نگاه کلی این طور به نظر می رسد که نورپرازی یعنی به منظور نشان دادن چیزی، نوری به آن تابانیده شود. اما در سینما فقط این نیست.  درون قاب یک دوربین کلیه بخش‌ های روشن‌ و تیره‌ موجب می شود تا ترکیب بندی هر نما ساخته شود. از این رو نگاه بیننده به اشیا کنش های خاص جلب می شود.

نورپردازی در سینما به گونه ای است که مثلا لکه ای که نور بیشتری را دریافت کرده، قادر است تا چشم بیننده را به یک نکته مهم جلب کند، در مقابل، سایه جزئیات را پنهان می‌کند.

جلوه در سینما حرف اول را می زند و نورپردازی می تواند به بهتر شدن جلوه یک فیلم کمک شایانی کند. چرا که به وسیله نورپردازی می توان بافت ها را نمایان تر کرد. مثلا چین و چروک های یک صورت، زیبایی و نازکی تار عنکبوت، تلالو یک جواهر زیبا و … را می توان به وضوح و زیبایی با نورپردازی نشان داد.

انواع نورپردازی در فیلمبرداری سینما

  • نورپردازی سخت: نورپردازی سخت به این معنا است که در نورپردازی از نورهای شدید استفاده شود. مثلا اگر قرار باشد در فیلمی آفتاب ظهر یک روز تابستانی را نشان دهند از نورپردازی سخت استفاده می کنند. در این مدل نورپردازی به دلیل وجود تابش نور شدید، سایه هایی تند و کاملا مشخص وجود دارد.
  • نورپردازی نرم: با توجه به تعریف بالا نورپردازی نرم عکس نورپردازی سخت است. شدن تابش نور در این مدل کمتر و سایه های ایجاد شده نیز کمرنگ هستند. به عنوان مثال اگر قرار باشد یک روز ابری نمایش داده شود، از نورپردازی نرم استفاده می شود. در این مدل تضاد ملایم تری بین نور و سایه وجود دارد.

جهت نورپردازی در فیلمبرداری

جهت نورپردازی، نان دهنده مسیری است که نور در آن مسیر به چیزی تابیده شده است. بر همین اساس مسیرهای نورپردازی را به دسته های زیر تقسیم می کنند:

  • نور جلویی
  • نور پشتی
  • نور پایین
  • نور بالا